Burza mózgów? Niekoniecznie…
Czy do każdego projektu potrzeba twórczej burzy mózgów? Niekoniecznie :)
Chciałabym się z Wami podzielić moimi dwoma pomocnikami czyli:
bankami zdjęć
paletami kolorów.
BANKI
Po co banki zdjęć? Na przykład, aby zaciekawić wpisem na blog lub fanpejdż ;) Ale u mnie bardziej do tego, aby wykorzystać grafikę w technice decoupage lub mixed media. Aaaaa i zamawiam nadruki na tkaninach też w oparciu o te zasoby.
Zdjęcia tam zgromadzone liczone w tysiącach są ...
Czytaj dalej
Ruda zebra w fioletach
Brzmi nieźle? Czy raczej jak womit?
Ja lubię takie kontrasty, ale tu nie o kwiatuszkach będzie mowa, o nie!
Gdyż rzecz będzie o otulaczu, którego w preclu trudno było sobie wyobrazić, że może przejść metamorfozę z brzydkiego kaczątka w cudnej urody zebrę, a tu proszę, proszę, nie ma co sądzić po pozorach!
Precel wyglądał raczej mizernie, nitka nierówna w nawoju, nierówna też na grubości. Ale ale ale dopiero po zrobieniu większej próby wełenka odkryła swoje ...
Czytaj dalej
Zima daje po oczach
I to jak! Bez tego nie byłoby takich zdjęć.
Tym razem ja też dołożyłam swoje pięć groszy do zimowego kłucia w oczy. I to takiego, że rajbany nie pomogą, nawet nałożone trzy naraz.
Otóż natchnęło mnie na widoczność zimą. Wszyscy wiedzą, jakie jest to niezwykle istotne kiedy mrok i szarówka, wtedy no koniecznie wprost jeśli nie obowiązkowo jakiś odblask być musi. Bo na przykład jakaś sarna czy jeż mnie nie zauważy i wpadnie ciałem.
Ja zapodałam odblask w ...
Czytaj dalej
Dlaczego nie lubię elektroniki i czy to objaw zramolenia?
Może i jest jak w tytule. Jednak jestem żarliwym przeciwnikiem wszelkich elektronicznych cudów techniki, które służą do czytania książek.
Dlaczego?
Bo papierowa książka ma niepowtarzalny urok. Można ją po pierwsze przeczytać. Lub chociażby zacząć i pochwalić się w pracy lub na fejsie, jakie ekscentryczne rzeczy wyprawiam w wolnym czasie. Albo na insta, gdzie cudownym zrządzeniem losu okładka pasuje do bluzki.
Książka służy też jako przycisk do rzeczy, które nie ...
Czytaj dalej
Granat raz proszę! I to za darmo!
Złamałam się, złamałam! Wstyd przyznać, ale uległam.
Był on cudny nie tylko powierzchownie, ale też w dotyku. Miękki, włochaty, puszysty.
I uwiódł mnie nicpoń!
Piszę tu o Flausch Tweed firmy Rodel. Granatowo-szaro-fioletowe wybarwienie i tekstura przypominająca prawdziwą wełnę.
Oto on, ten wariat:
Złamałam się, bo.... w nim naprawdę mało natury jak na moje standardy. Tylko 23% mohairu. Reszta to wiskoza (38), poliakryl (20) i poliamid (19). Jednak kolor ma ...
Czytaj dalej